Znacznie niższe od głównej, nawy boczne mieszczą dwa podobne stylowo ołtarze, od strony prezbiterium, które zostały ufundowane staraniem ks. Józefa Grzebyka, administrującego parafią w latach 1948−1957. Oba te ołtarze stanęły na miejscu przejść z naw bocznych do pomieszczeń kaplicy i zakrystii. Stojący od strony północnej ołtarz, dedykowany jest Matce Bożej i, podobnie jak boczny ołtarz stojący w przeciwnej nawie, wykonany jest z szarego marmuru, natomiast ustawiona na podeście figura Patronki wyrzeźbiona została z białego marmuru pochodzącego z Carrary. Przechowywane są w tym ołtarzu relikwie św. Prospera i Vincenzii. Po jego lewej stronie, na ścianie bocznej, widoczny jest obraz Miłosierdzie Boże.
Niezwykłym pomysłem proboszczów i parafian kosocickich było ufundowanie w dolnych oknach świątyni, wmontowanych w ściany jej naw bocznych, aneksów przylegających do prezbiterium, oraz samego prezbiterium, cyklu witrażowego Drogi Krzyżowej powstałego w latach 1934−1938. Zapoczątkował ich montowanie ks. Mizia, a ukończył, doprowadzając do poświęcenia całego cyklu witrażowego ks. Lichoń w 1938 r. Witraże wypełniają ramy dużych prostokątnych, zwieńczonych półkoliście okien i są podzielone na trzy pola. Pole środkowe, największe, zawiera zamkniętą w kolistej kompozycji właściwą scenę Męki. W górnym widnieje tytuł kolejnej stacji osadzony w bogatej ornamentyce, której wykończenie odnajdujemy w polu dolnym wraz z opisem fundacji. Fundatorami poszczególnych witraży były stowarzyszenia katolickie, grupy zawodowe i obywatele. I tak: stację I – (fund. majstrowie i robotnicy z firmy M. Łempickiego – ren. rodziny z Kosocic), II – (fund. pracownicy z Baryczy – ren. dzieci I komunijne 2005), III – (fund. Leon Hojda – ren. rodzina Dalachów), IV – (fund. kolejarze – ren. Józefa i Witold Sitko), V – (fund. państwo Józefowie Dużykowie – ren. Jadwiga i Józef Sitko), VI – (fund. Róże Kobiet z Kosocic – ren. A. i M. Cieślikowie oraz A. i P. Wielgusowie), VII – (fund. kółko amatorskie – ren. rodziny z Kosocic), VIII – (fund. I Róża Mężczyzn z Rajska – ren. rodzina Czortów z ul. Landaua), IX – (fund. górnicy – ren. rodzina z parafii), X – (fund. V Róż Kobiet z Rajska – ren. rodzina Fejklowiczów), XI – (fund. bracia Michał i Wojciech Stefański z Rajska – ren. bracia J. i Z. Jałocha z rodzinami), XII – (fund. ks. Józef Lichoń proboszcz w Kosocicach), XIII – (fund. ks. kan. Stanisław Mizia proboszcz Kossocic), XIV – (fund. Honorata Grabarczyk z Rajska – ren. Zarząd z sympatykami klubu
sportowego Rajsko).
Ustawiony w południowej bocznej nawie ołtarz mieści figurę św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem, wykonaną – podobnie jak to jest w ołtarzu bocznym p.w. Matki Bożej – z białego marmuru z Carrary. W nim przechowuje się relikwie świętych Biskupów Tomasza i Jozafata. Po lewej stronie ołtarza oglądać możemy marmurową chrzcielnicę, której nakrywa zwieńczona jest krzyżem.
W ścianie bocznej tej nawy wdzięczni parafianie wmurowali tablicę poświęconą ks. kanonikowi Stanisławowi Mizi, proboszczowi parafii 1923 – 1934 r., budowniczemu kościoła w Kosocicach. Ten wielce zasłużony dla parafii duszpasterz zorganizował Ligę Katolicką, urządzał przedstawienia, odczyty i zabawy, aby zgromadzić fundusze niezbędne dla wybudowania nowego kościoła. On to właśnie, który w dniu 2 października 1933 r. własnoręcznie, a także z pomocą swych ukochanych parafian, wybrał pierwsze fundamenty pod kosocicką farę – pozostanie na wieki we wdzięcznej ludzkiej pamięci.
